-
1 meydana atılmak
броса́ться де́лать (что-л.), вме́шиваться (в какое-л. дело) -
2 meydan
1) пло́щадьTaksim meydanı — пло́щадь Такси́м
2) пло́щадь, по́ле, площа́дкаat meydanı — ипподро́м
atış meydanı — а) полиго́н, стре́льбище; б) се́ктор обстре́ла
hava meydanı — аэродро́м
savaş meydanı — по́ле бо́я
silâhbaşı meydanı — ме́сто сбо́ра по трево́ге
iniş meydanı — поса́дочная площа́дка
3) обозрева́емое простра́нствоmeydanda durmak — быть в по́ле зре́ния / на виду́
meydanda kimse yok — вокру́г никого́ нет
4) возмо́жность, удо́бный слу́чайmeydan bırakmamak — не дава́ть возмо́жности, не допуска́ть (чего-л.)
meydan bulmamak — не находи́ть возмо́жности
meydan vermemek — не допуска́ть, не позволя́ть
5) рел. ме́сто соверше́ния обря́дов в текке́ Мевлеви́••- meydana atılmak
- meydana atmak
- meydana çıkmak
- meydana dökmek
- meydana gelmek
- meydana getirmek
- meydana koymak
- meksatlarını meydana koymak
- meydan okumak
См. также в других словарях:
meydana atılmak — ortaya çıkmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
meydan — is., Ar. meydān 1) Alan, saha Yüz binlerce asker sokakları, meydanları, kırları dolduruyordu. Ö. Seyfettin 2) Yarışma, eğlence veya karşılaşma yeri Şehir kapılarının önündeki meydanlarda davul zurna çalınıyor, cirit, bar oynanıyordu. A. H.… … Çağatay Osmanlı Sözlük
İBRAHİM — kelimesi, İbranicede baba anlamına gelen eb ; ve cumhur demek olan reham kelimelerinden meydana gelmiştir. Ebu l cumhur ise; cumhurun babası demektir. Bu ismi meydana getiren kelimelerin ikisinin de hareke veya telaffuzlarını az bir değişiklik… … Yeni Lügat Türkçe Sözlük